Pojęcie kapitału oznacza źródło
pochodzenia aktywów, jest zatem ich pieniężnym odpowiednikiem.
Kapitał własny tworzony jest z wkładów własnych właściciela,
wspólników, wpłat udziałowców lub akcjonariuszy za nabyte udziały lub akcje.
Kapitał obcy jest dodatkowym źródłem finansowania majątku
przedsiębiorstwa. Kapitał obcy może przybierać formę krótkoterminową (np.
kredyty bankowe, zobowiązania wobec dostawców, budżetów, pracowników) lub
długoterminową (np. kapitał obligacyjny, zobowiązania hipoteczne,
długoterminowe pożyczki bankowe).
Kapitał własny
możemy podzielić na kapitał :
-podstawowy,
który odpowiada wartości aktywów trwałych,
-obrotowy,
dotyczący finansowania części aktywów obrotowych.
Kapitał własny wykazuje wkład kapitałowy, tzn. wkład pieniężny lub rzeczowy
(aporty) na utworzenie kapitału jednostki gospodarczej. Za kapitał
jednostki gospodarczej należy uważać cały stan czynny (wykazany w inwentarzu)
majątku trwałego służącego do celów zarobkowych. Kapitał ten powstaje z wkładów
właścicieli oraz wierzycieli.
Na kapitał (fundusz)
własny składa się:
-kapitał (fundusz)
podstawowy;
-kapitał (fundusz)
zapasowy;
-kapitał (fundusz) z
aktualizacji wyceny;
-pozostałe kapitały
(fundusze) rezerwowe;
-zysk (strata) z lat
ubiegłych.
Kapitał podstawowy (zakładowy) jest pierwotnym wkładem właściciela
lub współwłaściciela, wniesionym na uruchomienie jednostki gospodarczej przy
jej założeniu, ewentualnie uzupełniony lub podwyższony w późniejszych okresach.
Kapitał zakładowy jest w zasadzie trwale związany z jednostką
gospodarczą , czyli ma charakter długoterminowy i statyczny. Może być
nazywany również kapitałem związanym, z kolei rezerwy i czysty zysk noszą miano
kapitału rozporządzalnego (dyspozycyjnego).
W prywatnych jednostkach
gospodarczych (jednoosobowych) stan kapitału własnego oblicza się przez
porównanie sumy aktywów z zobowiązaniami (kapitałami obcymi). Suma aktywów
pomniejszona o kapitał obcy stanowi kapitał zakładowy. Nie występują tutaj inne kapitały własne.
Wielkość kapitałów własnych kształtowana jest przez dwie
grupy przyczyn:
-grupa pierwsza dotyczy powiększenia kapitałów własnych
przez wniesienie nowych wartości przez założyciela (założycieli), czyli przez
powierzenie jednostce gospodarczej nowych wartości, lub ich pomniejszenia przez
wyłączenie części wartości, które wcześniej były powierzone.
-grupa druga dotyczy powiększania lub pomniejszania
kapitałów własnych przez nadwyżki (kapitalizowanie zysków) lub niedobory
(straty), będące rezultatem działalności gospodarczej.
Kapitały własne
możemy więc podzielić na:
-Kapitały powierzone,
czyli wniesione przez założyciela
(założycieli) jednostki gospodarczej;
-Kapitały samofinansowania,
czyli pochodzące z gromadzenia nadwyżek (zysku) na cele rozwojowe jednostki.
W zależności od formy prawnej (własności) jednostki
gospodarczej, kapitały własne występują w różnych postaciach , co przedstawia
poniższa tabela.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz